Home

“Gather ye rosebuds while ye may,
Old Time is still a-flying;
And this same flower that smiles today
Tomorrow will be dying.”

Ik ga (de GR11) lopen.

In 2015 heb ik samen met mijn broer de Camino de Santiago gelopen. We startten in Nederland en liepen door een groot deel van West-Europa om uiteindelijk op de kliffen van de Spaanse westkust bij de plaats Fisterra te eindigen. Het is een tocht geweest waar ik vrijwel dagelijks nog aan terugdenk en die een onuitwisbare indruk op mij heeft achtergelaten.

Er was ons al verteld dat de Camino, of in ieder geval het langeafstandswandelen, in je bloed kruipt. Indertijd deed ik daar nog een beetje lacherig over. Uiteindelijk heb ik toch toe moeten geven dat dit inderdaad het geval is. Hoewel ik niet uitsluit ooit nog weer (een deel van) de Camino te gaan lopen, heb ik besloten nu eerst de GR11 te bewandelen. Zoals het nu lijkt start ik 13 juli 2024 met lopen.

De GR11 is ook bekend onder haar Spaanse naam: “La Senda Transpirenaica”. Het is een wat minder bekende route dan de Camino de Santiago, maar is zeker niet minder indrukwekkend. Ze bevindt zich aan de Spaanse zijde van de Pyreneeën en doorkruist een grote verscheidenheid aan landschappen. Van de hoge en steile bergen in Catalonië en Aragon, tot de wat bescheidener bergen en heuvels in Navarra, Baskenland en Oost-Catalonië.

Hoewel het pad duidelijk is gemarkeerd vraagt het toch wel een goede voorbereiding. Daarom heb ik mij de afgelopen tijd behoorlijk verdiept in de GR11. Op Internet zijn verschillende fora en wandelblogs te vinden van ervaren wandelaars die de tocht ook hebben gelopen. Daar is veel informatie uit te halen en met behulp daarvan heb ik onder andere de inhoud van mijn rugzak weten te bepalen. Wat ik zoal meeneem kun je lezen in mijn paklijst, die je vindt onder de knop: In de aanloop.

Ik wil de route van west naar oost lopen. Hierdoor zal het startpunt van de GR11 zich voor mij aan de oevers van de Golf van Biskaje bevinden. Ongeveer 830 kilometer verderop hoop ik te eindigen met mijn voeten in de Middellandse Zee. Ik heb dan zo’n 46km aan opgaande helling bedwongen en het hoogste punt van de tocht, de Coll de Noucreus van 2785 meter hoogte, achter me hebben gelaten.

Ik loop alleen en neem een tent en alle benodigde spullen voor onderweg mee in een grote rugzak. Mijn reis begint met een treinrit via Parijs naar de Franse stad Dax. Van daaruit zal ik te voet naar de Noord-Spaanse stad Irun gaan, waar de GR11 begint bij Cabo de Higuer. Het wordt een aanloop naar een ervaring die ongetwijfeld mooie indrukken en ervaringen zal achterlaten.

Op onderstaande kaartje staat de route ingetekend. In rood de GR11 en in blauw het gedeelte dat ik extra ga lopen. Ik loop namelijk voorafgaand aan de start van de GR11 eerst een stuk door het relatief vlakke Zuid-Frankrijk en hoop op die manier een beetje in het ritme van lopen gekomen te zijn op het moment dat de bergen zich aandienen.

Op deze website kun je mijn vorderingen volgen. Ik zal proberen een realistisch en eerlijk beeld te geven van wat ik onderweg zoal meemaak en waar ik (soms misschien letterlijk) tegenaan loop. Als je geïnteresseerd bent in mijn locatie tijdens de wandeling, kijk dan onder de knop “Waar ben ik.”