Vannacht heb ik slecht geslapen. Het hostel waarin in verblijf is heel gehorig. Wanneer iemand de WC doortrekt, kan het hele gebouw meegenieten. Dat dichtbij een kerk staat die ieder kwartier de klok slaat om te laten weten hoe laat het nu weer is, gaat op den duur ook wel een beetje op de zenuwen werken.
Gisteren was een heel warme dag. Het leek me daarom een goed idee om, wanneer het ook maar een beetje licht zou beginnen te worden, te vertrekken. Half zeven stap ik weg. Maar niet nadat eerst iedereen in het gebouw wakker is gemaakt. De deuren zijn deuren zonder deurkruk, je moet ze met een beetje vaart in het slot gooien. Het sluiten van de deuren knalt door het gebouw, zo vroeg in de ochtend.
Buiten is het fris. Een beetje koud zelfs. Dat komt doordat de zon er nog niet is en er een dikke mist hangt. Tijdens de dagelijkse klim vanuit het dorp de berg op, is mijn T-shirt in een mum van tijd zeiknat. Van binnenuit door mijn zweet, van buitenaf door de mist die zorgt dat op uitstekende pluisjes van mijn T-shirt witte dauwdruppeltjes komen te hangen.
Tijdens het uitleggen van mijn plannen voorafgaand aan mijn wandeling werd nogal eens gevraagd hoe dat dan allemaal ging. Ook met eten en zo. Ik legde dan uit dat het in grote lijnen op het volgende uit zou komen: ’s morgens ga je de berg op en als je niet op de berg blijft, kom je ’s avonds weer naar beneden. Dat klonk eenvoudig en dat is het ook nog steeds, maar de praktijk is dan toch iets pittiger. Zowel de klim als de afdaling zijn best fors.
Gelukkig kan ik het fysiek allemaal goed aan en de opbeurende woorden van David de Ier helpen me er mentaal goed doorheen: “Het wordt niet gemakkelijker dan dit.” De pijntjes komen en gaan, maar gemiddeld genomen gaat het prima. Momenteel heb ik wat last van een spier in mijn rug die me soms bij een verkeerde beweging bijna de adem beneemt. Die is ook aan het wennen aan het geweld dat hem wordt aangedaan. Gelukkig heb ik er tijdens het lopen geen last van en ik ga er vanuit dat het over een paar dagen beter gaat.
Vandaag ga ik voor het eerst wildkamperen. Gewoon ergens op een berg, langs de route. Ik heb een mooie plek ge onden onder wat bomen en ben beniewd of ik vandaag nog buren krijg. Slapen zou beter moeten gaan want ik ben moe en heb nog geen kerkklokken gezien of gehoord. Hooguit het geklingel van koebellen die ze bij vrijlopende paarden om hebben gedaan. Of zijn het dan paardenbellen?
